هر قدم که می رود؛ صدای شکسته شدن برگ های پاییزی به گوش می رسد. جاده تا بی انتها ادامه دارد و هیچ کسی در این جاده همراه نیست. با خودم می گویم آن کیست که تا بی انتها تنها رفته و بر نگشته؟ صدای قلبم است که می گوید : تو!
قدم ها را بر می دارم پشت بر پشت ؛ جاده را می گذرم پیچ بر پیچ...