سفارش تبلیغ
صبا ویژن
یادداشت های بازمانده
درباره



یادداشت های بازمانده


کیوان محمدی
باید از یک جایی شروع کرد. منتظر ماندن برای فردایی بهتر، یعنی بی‌عملی و حسرت ابدی. من مدت‌هاست به این فکر می‌کنم که «هدف» چیزی جز خود «مسیر» یا «وسیله» نیست. هر آنچه آرزوی‌اش را داریم باید همین امروز تجربه کنیم.
آهنگ وبلاگ

زمانهای قدیم در مشهد ،حدود 40 سال پیش توی ساختمون حزب رستاخیز داخل خیابون دارائی که بعد از انقلاب به ساختمون کمیته معروف بودو بعداز مدتی هم خالی شد و هنوز بقایای متروکش باقی مونده به مناسبتی یک تئاتر برگزار شد،می گویند داستان نمایش در مورد مرد ناموس پرستی بوده که به نامردی به ناموسش تجاوز می شه و او هم به سبک لاتهای قدیمی مست میکنه و انتقام شو می گیره و در پایان ماجرا با چاقو خودشو می کشه،هنرپیشه داستان در اون زمان بعد از اینکه به زیبائی این نقش را بازی می کند، در صحنه آخر با چاقو خودکشی میکند . مردم بعد از صحنه ضربه چاقو ،منتظر بلند شدن هنرپیشه و مراسم اختتامیه نمایش بوده اند ولی هنرپیشه از جایش بلند نمی شود که مردم با حیرت متوجه می شوند که ضربه آخری نمایشی نبوده و بلکه واقعی بوده و طرف هم سر صحنه فوت کرده بود...
بعد از تحقیقات مشخص می شه که هنرپیشه مرد ناموس پرست آنقدر در نقش خود غرق شده بوده که در یک لحظه با باور تمام داستان ، به واقع ضربه را به خودش وارد میکند و می میرد.


کلمات کلیدی:


نوشته شده توسط کیوان محمدی 91/9/28:: 11:36 عصر     |     () نظر